Friends 4-ever // Hoofdstuk 118 // Lily

Herinner je nog wat er vorige week allemaal gebeurde? Norahs zus had een verdrietige mededeling. Geen idee waar ik het over heb? Check dan deze link. Vandaag begint school weer voor de meiden, vooral Lily is erg gespannen. Want wat moet ze doen als ze Aron weer ziet? Zou hij deze keer dan écht verliefd op haar zijn?

‘Goedemorgen Lily, heb je lekker geslapen?’ Haar moeder begroette haar vrolijk.
‘Ging wel,’ antwoordde Lily.
‘Toch altijd weer spannend hè, zo’n eerste schooldag?’ Lily wist niet of pap een antwoord verwachtte op haar vraag. ‘Maar je zult zien dat wanneer je er vijf minuten bent, alles weer vertrouwd is.’
Dat hoopte Lily maar.
‘Omdat dit je examenjaar is, dachten we: Lily lust vast wel een croissantje als ontbijt.’ Pap stond op en opende met een zwierig gebaar de oven. Er lagen twee verse croissants. Het water liep Lily in de mond, maar haar maag kneep tegelijkertijd ook samen. David en Rosan keken met jaloerse blikken naar haar bord, maar zeiden niets. Kennelijk hadden pap en mam uitgelegd waarom zij geen croissantjes kregen. Pap begon de maaltijd met gebed en erna besmeerde Lily de croissants met boter en strooide er vlokken op, haar favoriete ontbijt ever. Ze kauwde uitvoerig op haar eerste hap, slikken koste moeite. Hoezeer ze zichzelf ook probeerde te vertellen dat er geen reden was om gespannen te zijn, ze kreeg de croissants amper weg.
‘Doe je er expres zo langzaam over?’ vroeg David geïrriteerd. ‘Ik word er gek van.’
‘Nee, sorry,’ mompelde Lily. ‘Ik ben gewoon heel zenuwachtig.’
‘Waarom? Je hebt dit al …’ David keek even bedachtzaam voor zich uit, ‘… dertien keer eerder gedaan. Waarom is het nu opeens spannend?’
‘Het is altijd spannend,’ viel Lily uit.
Rosan knikte. ‘Lily eet nooit veel als ze voor het eerst weer naar school gaat,’ wist haar zusje.
‘En vervolgens heb ik na het eerste lesuur gigantische honger,’ grapte Lily, terwijl ze weer een stukje croissant wegwerkte. ‘Maar zo’n warm croissantje is dan niet lekker meer, dus ik neem denk ik maar een eierkoek mee naar school. Jullie mogen dit laatste stuk delen.’
Haar broertje en zusje juichten. ‘Je bent de beste zus ooit,’ meende Rosan.
‘Volgens mij ben ik je enige zus,’ merkte Lily op.
‘Ja, whatever,’ reageerde Rosan. ‘Je kunt ook gewoon blij zijn met het compliment.’
Sinds wanneer was de tweeling veranderd in pubers?

Heb je er een beetje zin in?’ vroeg Eva enthousiast. ‘Natuurlijk, wat een vraag … straks zie je Aron weer. Of heb je in de vakantie stiekem met hem afgesproken?’
Lily grinnikte en voelde haar hartslag versnellen bij het horen van Arons naam. ‘Nee, dat wilden we wel doen, maar het kwam er niet van.’
Eva keek verrast. ‘Dat klinkt heel goed. Echt … als hij je dit schooljaar geen verkering vraagt eet ik m’n gitaar op.’
‘Je gitaar?’
‘Schoenen zijn zo afgezaagd. Bovendien heb ik er drie staan, dus kan er wel eentje missen. Al verwacht ik niet dat het nodig is om ‘m op te eten. Dit gaat goedkomen Lil!’
Lily wenste dat ze daar even zeker van kon zijn als Eva. Natuurlijk waren haar verwachtingen hooggespannen, zeker na het intensieve contact dat ze met Aron had de afgelopen tijd, maar ze was nog altijd bang voor teleurstelling. Anderhalf jaar geleden had ze ook bijna zeker geweten dat hij haar leuk vond en toen had hij ineens verkering met Hester, dat kon ze echt niet zomaar vergeten.
Al snel waren ze op de plek waar ze altijd afspraken met Marit en Norah. Tot Lily’s verbazing was Norah er nog niet, zij was normaal altijd stipt op tijd. Pas na vijf minuten kwam ze aanfietsen.
‘Sorry dat ik zo laat ben,’ hijgde ze. ‘Gedoe thuis.’
Lily trok haar wenkbrauwen op. Norah had nooit gedoe thuis. Ze observeerde haar vriendin eens nauwkeurig en zag dat ze er verdrietig uitzag. Toen ze even later naast haar reed vroeg ze ernaar.
‘Eh … de verkering van Lieke en André is uit,’ vertelde Norah toen. ‘Ik ging m’n tas ophalen van onze kamer en toen zat Lieke huilend op bed, dus heb ik even met haar gepraat. Het is zo moeilijk.’
Lily schrok van die mededeling. Ze had André en Lieke vaak genoeg gezien bij Norah thuis en het was altijd zo’n ontzettend leuk stel.
‘Maar waarom is het uit?’
‘André zei dat hij niet genoeg voor haar voelde.’
‘Wat naar.’
Een tijdje fietsten ze in stilte verder. Lily dacht aan Corné. Een jaar geleden had ze nog verkering met hem gehad. Hoe meer ze daarover nadacht, hoe meer ze ervan overtuigd raakte dat ze vooral een relatie met hem had gekregen omdat ze dacht dat ze bij Aron nooit een kans had gehad. Iets waar ze zich nu ook een beetje voor schaamde, het was niet eerlijk tegenover Corné geweest. Ze had hem gekwetst en pijn gedaan, en toen ze het uitmaakte had ze hem beloofd vrienden te blijven. Nu ja, daar had ze ook haar lesje wel van geleerd.
‘Denk je dat het nog goed kan komen in de toekomst?’ vroeg ze uiteindelijk aan Norah.
‘Ik weet het niet, ergens hoop ik van wel. Maar hij heeft een afscheidsappje in de familie-app gezet en toen is hij eruit gegaan. Het voelde heel definitief.’
Lily knikte maar eens om zich een houding te geven.
‘En nu iets anders, heb je zin om weer naar school te gaan?’ Norah klonk al een stuk vrolijker.
‘Jawel, maar ik vind het ook heel spannend. Al onze toetsen tellen nu mee voor ons eindexamen, brr.’
‘Ach, je staat er toch goed voor, Lil?’
‘Jawel. Maar toch …’
‘En Aron … heeft hij zin in het nieuwe schooljaar? Het jaar waarin hij eindelijk durft toe te geven aan Lily van der Meulen wat hij voor haar voelt.’
‘Begin jij ook al?’ verzuchtte Lily. ‘Serieus, ik wil niet te veel hoop krijgen.’
‘Snap ik,’ zei Norah berouwvol. ‘Maar echt Lil, als die jongen je niet leuk vindt … dan weet ik het ook niet meer hoor.’
Hoe dichter ze bij school kwamen, hoe strakker de knoop in haar buik werd. Straks zag ze Aron weer. Hoe moest ze reageren? Hoe zou hij reageren op haar? De vragen spookten nog steeds door haar hoofd toen ze met haar vriendinnen het schoolgebouw in liep. Onwillekeurig keek ze om zich heen of ze een glimp van Aron op zou vangen. Ze probeerde het gevoel van teleurstelling te negeren toen ze hem nergens zag. Ach … ze zou hem straks bij Van Eck in het lokaal zien, dat was vroeg genoeg, toch?
‘Zit m’n haar goed?’ vroeg ze in een opwelling aan haar vriendinnen.
De meiden schoten in de lach.
‘Je ziet er prachtig uit, Lil. Zoals altijd. Goed dat je je nieuwe shirt hebt aangetrokken,’ complimenteerde Eva haar. ‘Hij valt in katzwijm als hij je ziet, let maar op.’
Lily grinnikte en ze hoorde zelf hoe zenuwachtig het klonk. Op dat moment zag ze hem lopen en het leek alsof de wereld stilstond. Haar hart ging tekeer als een razende en ze voelde het bloed naar haar wangen stijgen. Ze was niet voorbereid op dit moment.
‘Hé dames, wat leuk jullie weer te zien!’ Kyle begroette hen enthousiast. ‘Allemaal nog gelukkig in de liefde?’
Eva, Marit en Norah knikten, Lily stond er voor haar gevoel maar een beetje stijfjes bij. Ze keek naar de grond, bang dat Arons blik een nog rodere kleur op haar wangen zou brengen.
‘Jazeker. Jij inmiddels ook, Kyle?’ vroeg Norah gevat.
Kyle schudde zijn hoofd. ‘Da’s helemaal niks voor mij. Ik blijf denk ik altijd vrijgezel. Beter voor iedereen.’
‘Nee joh,’ zei Marit bemoedigend. ‘James heeft nog wel een heel aardig nichtje. Chloe heet ze, van de zomer ben ik met haar een dagje wezen winkelen en ik dacht nog: zij past echt perfect bij Kyle.’
Kyle grinnikte. Ondertussen waagde Lily het Aron recht aan te kijken. Een kort moment van teleurstelling volgde toen ze zag dat hij niet naar haar, maar naar Marit keek. Logisch, zij was aan het woord. Maar toch … Hè, waarom wist ze nou niet wat ze wilde?
‘Nou, wie weet … kan Chloe me van gedachten laten veranderen,’ grinnikte Kyle. ‘Komt ze een keer naar Nederland?’
‘Geen idee. Maar als het zo ver is zal ik jullie aan elkaar voorstellen.’
‘En Lily, heb jij nog stalkers ontmoet in de vakantie?’ Kyle richtte zich nu op haar.
‘Eh … nee,’ stamelde ze. ‘Niet dat ik weet in ieder geval.’
‘Nou, toen we op vakantie in Zeeland waren leek het er anders wel op dat je gestalkt werd,’ zei Eva op plagende toon. Gelukkig konden haar wangen niet roder worden dan ze al waren. Met een schuin oog keek ze naar Aron en ze zag dat haar verbazing én vreugde dat hij ook blosjes op zijn wangen kreeg.
‘Vertel, vertel!’ Kyle keek haar met schitterende ogen aan. ‘Ik ben zeer geïnteresseerd in verhalen over stalkers. Hoe heet hij? Waar woont hij?’
Lily wist niets te zeggen. Zou Kyle helemaal niets weten van het appverkeerd tussen Aron en haar?
‘Nou, als er echt een stalker is komen we daar binnenkort achter,’ zei Aron, tot haar opluchting. ‘Voor je het weet staat hij voor Lily’s neus en moet Stan mij erbij halen om ervoor te zorgen dat hij verdwijnt.’
‘Dat zal jij erg vinden,’ zei Norah op plagende toon. Verbeeldde ze het zich nu, of kleurden Arons wangen rood?
Het deed echter niets met zijn reactiesnelheid. ‘Natuurlijk niet, ik speel graag de rol van redder in nood. Hé, hebben jullie enig idee naar welk lokaal we zo moeten gaan? Op het normale rooster staat 105, op internet stond vanmorgen 207, maar nu op de monitor zie ik niets staan.’
Gelukkig, dat leidde de aandacht af. Tijdens de discussie die volgde boog Aron zich naar haar toe. ‘Hé, heb je vrijdagmiddag iets te doen? Ik heb altijd geleerd dat voorkomen beter is dan genezen … dus misschien kan ik deze keer voorkomen dat je in handen van een stalker valt.’
Even wist Lily niet wat hij bedoelde, maar toen daagde het haar. Hij vroeg haar mee uit. Maar vrijdagmiddag … dan ging ze met haar vriendinnen naar de McDonalds. Zouden ze het begrijpen als ze me Aron meeging?

Wat zou jij doen als je Lily was: met Aron meegaan of met je vriendinnen?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•