Friends 4-ever // Hoofdstuk 134 // Lily

Herinner je het leuke nieuws voor Norah van vorige week nog? De meiden bezochten een open dag en ondertussen werd Norah gebeld. Zegt het je niets … klik dan op deze link om het terug te lezen. Vandaag lees je weer over Lily, ze is jarig.

‘Ja hoor, daar is ze. Eindelijk volwassen.’ Eva begroette haar met een lach op haar gezicht. Lily had half verwacht dat Eva commentaar zou hebben op het feit dat ze te laat was – wat begrijpelijk was, want dat was helemaal waar.
‘… en nog steeds kan ze niet op tijd komen.’ Lily besloot maar dat ze beter flauwe grapjes voor kon zijn.
Eva grinnikte. ‘Ik kom zelf ook nog maar net aankomen. Zo in de herfst is het echt veel moeilijker om je bed uit te komen.’
‘Helemaal met je eens. Al was ik vanmorgen al om vijf uur wakker.’
‘Echt? Was je zo zenuwachtig voor je verjaardag?’
Lily lachte verlegen. ‘Een beetje,’ gaf ze toe. ‘Ik bedoel … je wordt niet iedere dag volwassen.’
‘Inderdaad. Gefeliciteerd trouwens met je verjaardag, dat heb ik nog helemaal niet gedaan.’
‘Dank je wel.’
‘Heb je al cadeaus gekregen?’
‘Een nieuwe Apple Pencil,’ vertelde Lily. ‘Omdat ik die vandaag op school nodig heb bij tekenen, maar de rest krijg ik vanmiddag.’
‘Ik dacht dat je nu met verf bezig was.’
‘Dat is ook zo,’ gaf Lily toe. ‘Maar iedere keer als ik een nieuwe laag toevoeg moet ik wachten tot het droog is. Heel irritant, dat heb je als je digitaal bezig bent helemaal niet. In tussentijd maak ik mezelf nuttig door schetsen te maken voor m’n portfolio.’
‘O ja, dat heb je nodig als je naar de kunstacademie gaat. Leuk hoor. Weten jullie al wat je voor je examenwerkstuk moet maken?’
Lily schudde haar hoofd. ‘Als het goed is krijgen we vandaag of vrijdag te horen uit welke thema’s we kunnen kiezen. Ik hoop echt dat er iets bijzit waarbij het makkelijk is om een graphic novel te maken.’
‘Vast wel,’ verzekerde Eva haar.
Ondertussen waren ze aangekomen op de plek waar ze normaal altijd met Norah en Marit afspraken. Lily zag haar vriendinnen nog niet, ze waren toch niet al vertrokken? Dat zouden ze toch niet doen op haar verjaardag?
‘Ik kreeg net een appje van Norah, ze is ook wat later,’ zei Eva tot haar opluchting.
Nog geen halve minuut later kwamen Norah en Marit hijgend aanfietsen.
‘Gefeliciteerd met je verjaardag!’ riepen ze tegelijk.
Weer bedankte Lily haar vriendinnen, tijd om te kletsen hadden ze niet, ze moesten haast maken om nog op tijd op school aan te komen.

‘Hebben jullie een geldige reden waarom jullie te laat zijn?’ De conciërge keek hen onderzoekend aan. Volgens verhalen was hij niet streng voor zesdeklassers, maar Lily betwijfelde of ze er zonder stempel af zouden komen vandaag.
‘Lily is jarig,’ zei Eva meteen. ‘Dat kunt u toch wel zien?’De man keek haar onderzoekend aan, hoe wist hij dat zij Lily was?
‘Hm. Dat is nog steeds geen geldige reden.’
‘Onderweg kwamen we allemaal mensen tegen die zagen dat Lily jarig was, die feliciteerden haar allemaal, daardoor hebben we vertraging opgelopen.’ Eva verblikte of verbloosde niet.
De conciërge schoot in de lach. ‘Dat klinkt al een stuk beter. Nou … ga maar gauw naar de les.’ Hij scheurde vier blauwe briefjes af en gaf ze aan hen. ‘En gefeliciteerd met je verjaardag, Lily.’
Lily glimlachte en nam dankbaar het briefje aan. Met haar vriendinnen haastte ze zich naar de eerste verdieping waar ze les hadden van Van Eck. Tot haar verbazing stond de hele klas buiten te wachten in het leshuis.
‘Van Eck is er nog niet,’ legde Kyle uit. ‘Misschien wordt de baby vandaag wel geboren.’
‘Dat is te vroeg,’ merkte Lily meteen op.
‘Maar het kan wel,’ meende Liam.
Er stond nog een klas te wachten in het leshuis en toen Lily beter keek zag ze dat het de klas van Joëlle was. O nee, daar had ze vanmorgen geen zin in. En waar was Aron? Ze keek om zich heen, maar haar vriend was nergens te bekennen.
‘Aron was vergeten te ontbijten,’ merkte Kyle op, die waarschijnlijk haar zoekende blik zag. ‘Dus is hij naar beneden om wat te halen.’
Precies op dat moment voelde ze een arm om haar schouder en werd er een kus op haar wang gedrukt.
‘Gefeliciteerd met je verjaardag!’
Lachend keek ze opzij, recht in het gezicht van Aron.
‘Vanmiddag zal ik je nog uitgebreider feliciteren,’ lachte hij. ‘Maar dat doe ik liever zonder pottenkijkers.’
‘Ik ook.’ Ze had haar stem weer gevonden. Toch was het niet geheel onopgemerkt gebleven. Verschillende klasgenoten kwamen om haar heen staan en feliciteerden haar met haar verjaardag en ook Joëlle kwam naar hen toegelopen.
‘Hoi Lily, wat zie ik nu? Het is dik aan tussen jullie, of niet?’ Ze knikte van Aron naar Lily en weer terug.
Lily wist niets te zeggen, dus knikte ze maar. Gek eigenlijk, dat ze nog steeds dichtklapte als Joëlle iets tegen haar zei. Ze was nu volwassen, daar hoorde ze mee om te kunnen gaan.
‘Dat klopt,’ zei Aron rustig, gelukkig stond hij nooit met een mond vol tanden. ‘Leuk hè?’
‘Superleuk!’ Maar iets aan Joëlles toon vertelde Lily dat ze hier helemaal niet zo blij mee was. ‘Zeker na al dat gedoe met Hester, ik ben blij voor je, Aron.’
Al dat gedoe met Hester? Wat wist Joëlle van Arons relatie met Hester dat Lily niet wist? Tegen haar had hij er niet veel over losgelaten, kon het zijn dat Joëlle meer wist? En waarom zou Aron dat niet tegen haar, zijn vriendin, zeggen? Haar vrolijke stemming was volledig verdwenen en ze keek Aron vragend aan. Die leek het niet op te merken en praatte gezellig met Joëlle. Zou hij dat ook doen als hij wist dat Joëlle haar jarenlang gepest had? Of maakte dat voor hem niets uit?
Tot haar opluchting kwam hun geschiedenisleraar het leshuis in. ‘Gefeliciteerd Lily, met je verjaardag. Welkom bij de club voor volwassenen.’
Lily glimlachte. ‘Dank u wel, meneer. Ik voel me nog helemaal niet volwassen.’
Van Eck grinnikte. ‘Daar hebben er meer last van. O, en voor het geval jullie het je afvroegen: mijn vrouw is nog niet bevallen, maar de reden dat ik te laat ben is dat ik me vanmorgen had verslapen. Dat volwassenleven is ook niet alles.’
‘Hm, ik denk dat ik maar gewoon terug ga tellen,’ merkte Lily somber op. ‘Hierbij nodig ik jullie uit om mijn zestiende verjaardag met me te vieren.’

Wat denk jij over het volwassen leven?

Liefs,

Mirjam

4 Reacties

    1. Niet helemaal, maar ze is wel af en toe op school (tenminste, zo had ik het bedacht). Nu moet ik eerlijk zeggen dat de verhaallijnen hier en daar een beetje onlogisch zijn, daar hoop ik in een toekomstige (eventuele) boekversie wel wat aan te doen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.