Fun facts #44 Nog 7 weetjes over No fear

Vorige week kon je zeven fun facts lezen over mijn achtste boek. Ik beloofde toen al dat er nog een bericht zou komen. Vandaag ga ik meer in op de inhoud van het boek, dus als je hem nog niet gelezen hebt en geen spoilers wilt, stop dan nu met het lezen van dit blogbericht en kom later, als je No fear uit hebt, terug.

1. In het tweede hoofdstuk kun je lezen over Madelons vader en oom die heel moeilijk doen over de kleurtjes M&M’s. De ene persoon eet alle blauwe en groene en de ander alleen de gele en rode M&M’s. Dit is gebaseerd op mijn vader en een goede vriend van hem, die doen dat ook altijd 😉
2. Roos’ hardloopervaring in hoofdstuk drie is gebaseerd op een eigen ’traumatische’ hardloopervaring van mij in de vijfde klas. Ik wilde niet onderdoen voor mijn klasgenoten en vroeg toen heel veel van mezelf. Ik was uiteindelijk een van de snelste meiden, maar fysiek gesloopt. Gelukkig ben ik niet net als Roos ingestort op het veld en hoefde ik daarna ook niet over te geven, maar vervelend was het wel.
3. Het bordje met stoelgang hangt daadwerkelijk op de MDL-afdeling van het ziekenhuis De Geldersche vallei. Niet boven de wachtkamer, zoals in het boek, maar wel duidelijk in beeld.
4. Roos hoort op een gegeven moment een mooi liedje en blijft net zo lang wachten in de garage totdat het voorbij is, dat doe ik zelf ook heel vaak bij mooie muziek. Meestal blijf ik dan nog even in de auto zitten wachten tot het voorbij is.
5. Het hoofdstuk van Roos’ eerste glutenfout met speltbrood is een heel bewuste toevoeging geweest. Hoe vaak ik wel niet gehoord heb na mijn diagnose coeliakie dat ik dan wel speltbrood kon eten omdat het minder gluten bevat… Daarom wilde ik een voorbeeld stellen en dit in het boek noemen. Als je coeliakie hebt kan je namelijk echt geen speltbrood eten!
6. Veel van Roos’ symptomen waren al in haar aanwezig, hoe haar karakter was in Chaos en Time-out, voordat ik zelfs maar bedacht had dat ze coeliakie had. Toen ik dat realiseerde vond ik het wel een goed idee om Roos deze ziekte te geven en haar verhaal te schrijven. Verschillende symptomen zou je misschien niet direct aan coeliakie koppelen, maar in mijn eigen ervaring horen ze er helemaal bij (zoals opvliegendheid etc.)
7. Ook heb ik flink wat ervaring van mij met verschillende artsen in het verhaal gestopt. Zo heb ik mijn tandarts vernoemd (en hem begin dit jaar bij m’n controle afspraak een exemplaar gegeven). Ook mijn MDL-arts is met zijn voornaam vernoemd en Roos’ huisarts trekt dezelfde conclusie als mijn eigen huisarts toen ik kwam. Hij dacht aan prikkelbare darmsyndroom, maar als ik wilde mocht ik wel bloed laten prikken om te checken of ik coeliakie had. Ik zit inmiddels niet meer bij deze huisarts trouwens en dat had te maken met de nazorg na de diagnose 😉

Dat waren alweer zeven weetjes over No fear. Volgende week deel ik ook nog een muzieklijst, dus als je benieuwd bent naar welke liedjes ik veel luisterde toen ik het verhaal schreef en welke nummers tot inspiratie zijn geweest, neem dan zeker volgende week weer een kijkje!

Blijf jij ook weleens wachten in de schuur, auto of garage als je een mooi liedje hoort?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•