Ik heb best een tijdje getwijfeld of ik deze blogpost wel zou schrijven. Ik vroeg me af wat de meerwaarde ervan zou zijn voor mijn lezers. Maar aan de andere kant, als ik altijd alleen maar positief ben over schrijven gaan jullie misschien denken dat het voor mij altijd gemakkelijk is om te doen. Maar ik heb ook m’n struggles dus ik heb besloten om open kaart te spelen en te vertellen over drie dingen die ik (op dit moment) heel lastig vind aan het schrijven van deze serie.
Tijdlijn
Het eerste en tweede probleem hebben grotendeels met elkaar te maken. Toen ik begon met het schrijven van deze serie bedacht ik dat de eerste gebeurtenissen in de serie zouden plaatsvinden in mei 2018. Ik noem eigenlijk nergens een jaartal (bewust), maar heb wel rekening gehouden met hoe de dagen in dat jaar vallen. Bijvoorbeeld een verjaardag op donderdag 8 november. Het was eigenlijk vooral voor mezelf, zodat ik consistent zou zijn qua datums en ook de leeftijden van mijn personages. In het personagedossier staat namelijk niet alleen hun geboortedag, maar ook het geboortejaar. Het zijn nogal wat personages waar ik rekening mee moet houden en ik wil graag dat alles klopt. Het zou betekenen dat het tweede deel zich afspeelt in 2019 en het derde deel gedeeltelijk in 2019 en gedeeltelijk in 2020. Dat betekent inderdaad dat de uitbraak van het coronavirus ook genoemd zou moeten worden. En eigenlijk heb ik daar helemaal geen zin in (en mijn redacteur ook niet 😉 ). Ik kan natuurlijk zeggen: het is een fictieve wereld, dus ik hoef niet zo ingewikkeld te doen. Maar ja … dan kloppen er dingen (voor mijn gevoel) niet meer. Ik kan natuurlijk een ander startjaar uitzoeken, wat betreft die datums, maar dat voelt ook een beetje gek. Ik moet dan óf een aantal jaar terug in de tijd gaan (wanneer het dus ook donderdag 8 november was), óf vooruit in de tijd. En om eerlijk te zijn vind ik beide opties niet zo aantrekkelijk.
Coronavirus
En dan is daar natuurlijk ook het coronavirus. In het tweede deel (kleine spoiler) wordt Fleur een keer ziek. Ze heeft keelpijn, hoofdpijn en koorts. Typische coronaklachten dus, maar ik schreef de scène in november 2019, toen wij in Europa het virus nog helemaal niet kenden. Daarnaast zijn er talloze andere dingen die nu door covid-19 heel anders gaan, bijvoorbeeld handen schudden, elkaar omhelzen, met grote groepen bij elkaar komen, school … Vooral bij deze serie vind ik het ingewikkeld en ik denk dat het vooral komt door die tijdlijn waar ik het in de vorige alinea over had. Ik werk namelijk ook aan het verhaal van Roos, dat is een standalone en daar heb ik veel minder moeite om te schrijven over dingen die op dit moment heel anders gaan. Zo gaat Roos bijvoorbeeld samen met haar moeder naar de supermarkt en hoeven ze geen mondkapje op te zetten. Maar bij Samen! ligt het toch wat ingewikkelder.
Het derde deel
Op het moment dat ik deze blog schrijf ligt de eerste versie van het derde deel af te koelen, zoals ik dat maar noem. Als ik klaar ben met schrijven laat ik een manuscript altijd een tijdje liggen zodat ik er met een frisse blik naar kan kijken. Maar goed … dat schrijven van deel drie ging dus ook echt voor geen meter. Toen ik begon met het schrijven van de serie had ik juist ontzettend veel ideeën, ook voor het derde deel. Maar de personages zijn inmiddels zodanig ontwikkeld dat niet al die ideeën meer uitgevoerd kunnen worden. Dat zou niet passen bij wie ze op dit moment zijn. Ik moet echt gaan snoeien in mijn ideeën en andere manieren bedenken hoe ik de personages kan laten groeien. Ik worstel nu echt met een geloofwaardig verhaal neerzetten dat goed aansluit bij het eerste en tweede deel. Ik wil graag dat elk deel in de serie beter is dan het vorige, maar de versie die ik nu heb is nog lang niet op het niveau van deel 1 of 2. Misschien moet ik toch maar het coronavirus introduceren, haha…
Tot slot
Gelukkig zit er ook een heel positief punt aan struggle nummer drie. Het wordt een flinke uitdaging, maar wel eentje waardoor ik kan groeien in mijn schrijfskills. En aan jezelf en je vaardigheden werken is natuurlijk nooit verkeerd. Ik denk ook wel dat ik deze struggles te boven zou komen, maar soms is het fijn om ze van je af te schrijven. Hopelijk geeft het ook een realistisch beeld weer van mijn schrijversleven. Ik hoop dat je het interessant vond om dit te lezen, zo ja, laat het even weten, wellicht zal ik in de toekomst wat vaker van deze (eerlijke) berichtjes delen 😉
Hoe zou jij het tijdlijnprobleem oplossen?
Liefs,
Mirjam
Ja, dat is een interessant probleem. Helemaal weglaten kan niet, want het hoort bij de tijd. Maar het moet ook niet overheersen. Verder speelt het nu wel een belangerijke rol in het leven van je doelgroep. Dus misschien kun je één aspect (bv. dat niet meer mogen omarmen) toch een plaats geven. En verder kan er natuurlijke een “onbekend” familielid (niet hoofdpersoon) ziek worden. Dat is meer op afstand. Overigens als Floor in dec. 2019 ziek is, kan dat makkelijk covid zijn, want toen was het er al, en hier waren er meerderen, zijn alleen niet als zodanig getest. Overigens heb ik ook bij het eerste deel het gevoel, dat het verhaal niet optimaal loopt. Maar dat schrijf ik je nog wel. Succes
Lastig dillemma, maar ik zou het corona virus er ingooien denk ik. Je verhaal is toch al enigszins tijdgebonden en wat Joanna zegt is dan eigenlijk wel mooi, laat het een zijspoor zijn. Ik weet niet of het een heel jaar beslaat? Maar in de lente/zomer ging het gewone leven eigenlijk gewoon door. Misschien dat je daar het meeste kan laten afspelen.
Ik twijfel nog steeds, omdat het boek waarschijnlijk pas (op z’n vroegst) in het voorjaar van 2022 zal verschijnen. En juist omdat de thematiek in het verhaal al best ingewikkeld is, weet ik niet of het mooi wordt om corona daar ook nog bij te voegen. Daarbij komt dat de uitgever het liever ook niet heeft. Dus ik denk nog even verder 😉
Ah dat had ik even niet goed begrepen. Snap dat in 2022 je niet echt zit te wachten op een boek met corona geneuzel. Ik zat me nog af te vragen, is het echt zo belangrijk dat alles chronologisch verloopt of is het meer dat je het in je hoofd graag kloppend wilt hebben?
Dat laatste snap ik wel! Dit heb je vast al besproken met je redacteur, maar je kan toch opzich wel de data van 2019 en 2020 aanhouden zonder dat je corona noemt? Of heb je echt al letterlijk gezegd dat iemand jarig is op .. in 2019? Volgens mij kan je dit prima gooien onder het kopje dichterlijke vrijheden! Al vind ik het wel echt een logisch dilemma. Succes met de knoop doorhakken! (en leuk dat je ons deelgenoot maakt van het proces)
Haha, ik denk vooral dat ik het graag in m’n hoofd kloppend wil hebben. Ik heb nog nooit een letterlijk jaartal gebruikt in m’n boeken. Ik had het eerst wel in deel 1, maar dat heb ik later weggehaald, eigenlijk vooral om de reden dat je dan vastzit aan dat specifieke jaartal. Dank je voor het meedenken, ik heb inmiddels een beslissing genomen en ga er in de toekomst nog een blog aan wijden.
Lastig zeg! Ik vind het heel lastig om daar echt een mening over te geven dus kan niet echt helpen. Maar ik denk dat je vooral je eigen “gevoel” moeten volgen (heb je echt lekker veel aan ?)
Haha, wel een heel zweverig advies en dat van jou. Maar ik heb inmiddels een beslissing genomen, later zal ik er meer over schrijven 😉
Lastig dilemma! Ik zou het zelf niet doen denk ik, corona erin verwerken (tenzij je een specifiek verhaal wilt schrijven over het leven in coronatijd), dan wordt het tijdgebonden en over een paar jaar onbedoeld toch gedateerd. Net zoals je nu wel eens iets leest in een boek uit de jaren ’90 over dat ze op Hyves zaten of zo. Als over zeg tien jaar een tiener jouw boek dan leest, dan gaat het over iets van toen zij nog klein was (of er zelfs nog niet eens was), en leest het dus niet hedendaags of als iets uit haar beleefwereld als tiener.
Ik ben heel benieuwd wat je uiteindelijk besloten hebt!
Dank je wel voor je reactie! Ik herken heel erg wat je zegt over tijdgebondenheid van het verhaal. Het is de bedoeling dat ik nog wel even door blijf gaan met de serie en ik wil het zo min mogelijk tijdgebonden maken. Hoewel je dat niet kan voorkomen door de razendsnelle ontwikkelingen tegenwoordig. Maar goed, ik laat m’n uiteindelijke besluit nog wel weten 😉