Nu de coronamaatregelen weer zijn opgeheven zie ik regelmatig reclames voor schrijfretraites voorbijkomen. Het idee is dat je een weekend, midweek of week afreist naar een bepaalde locatie waar je met meer schrijvers bij elkaar bent om te schrijven. Moet dat echt?
Disclaimer
Ik ben nog nooit op een officiële schrijfretraite geweest, maar mijn zomers in Engeland zie ik wel als schrijfretraites. Meestal kwam ik terug met een voltooid manuscript, dus in die zin waren deze reizen erg succesvol en zou je wellicht zeggen: Yep, Mirjam vindt dat iedereen op schrijfretratie moet…
Experiment
Bij wijze van experiment besloot ik een tijdje terug iedere week te schrijven op een andere locatie. Verschillende interessante plekken kwamen voorbij: de bibliotheek, de trein, de tuin van de ouders van J., de woonkamer van mijn oppaskinderen en onze eigen tuin. Ooit (toen we nog niet van corona hadden gehoord) leek het mij ook heel erg leuk om af en toe in de dierentuin te gaan schrijven. Voordat het experiment plaatsvond was ik ook een paar dagen in Bratislava en daar heb ik ook veel kunnen schrijven.
Natuurlijk heb ik een paar dingen geleerd van dit experiment. Sowieso dat het soms best zinvol kan zijn om een andere plek op te zoeken om te schrijven. Je hebt hier meestal minder afleiding en dat kan je zeker helpen bij het schrijven van je boek. Wat dat betreft is er ook niks mis met een schrijfretraite – of schrijven op een andere locatie.
Minpunten
Helaas weet ik ook wel een paar minpunten aan het schrijven op locatie. Allereerst dat je vaak geen ergonomische werkhouding hebt, voor mij erg belangrijk. Daarnaast is zo’n schrijfretraite meestal prijzig en natuurlijk kan het de investering waard zijn, maar voor mij is het dat (nog) niet. Bovendien moet ik altijd glutenvrij eten en dat is weer een extra hobbel bij zo’n georganiseerd reisje. Het is niet dat het onmogelijk is, maar het is wel weer iets waar je rekening mee moet houden.
Thuiswerken
Uiteraard zijn er ook genoeg nadelen aan het thuiswerken. Zo wordt je thuis veel sneller afgeleid en het is lastig om jezelf aan het werk te krijgen. Maar dat risico loop je bij zo’n schrijfretraite ook. Waar je aan moet werken is het minderen van je weerstand en het instant gratification aapje in z’n kooitje opsluiten. Als je dat onder controle hebt kan je thuis net zo goed schrijven als op welk vakantiepark of bizarre locatie dan ook. Heb ik daar nog tips voor? Uiteraard!
Minderen van je weerstand (in het Engels reduce resistance) – Hoe langer je erover doet om aan de slag te gaan, hoe groter je weerstand wordt om eraan te gaan werken. Ik herken dit nog heel goed van m’n opdrachten op de lerarenopleiding. Ik zag er altijd als een berg tegenop en kon weken (soms zelfs maanden) niets doen, om vervolgens alle opdrachten op één dag af te maken en gewoon voldoendes te scoren. Nu bij m’n schrijfwerk heb ik hetzelfde probleem. Iedere morgen moet ik mezelf aan het werk schoppen. Dat doe ik door een timer van vijftien minuten te zetten. Zolang moet ik werken aan het project dat ik voor ogen heb. Als de timer afloopt en het lukt me nog steeds niet, dan geef ik het op voor die dag. Maar eigenlijk is dat nog nooit gebeurd, als de timer afloopt ben ik vaak zo verdiept in het project dat ik me afvraag waar die timer ook alweer voor is.
En dan het Instant Gratification Aapje. Dit aapje wil NU plezier hebben en denkt niet aan morgen. Hij vertelt me dat Sims spelen veel leuker is dan schrijven en als ik toegeef aan het aapje krijg ik m’n manuscript nooit af. Het aapje gaat iedere dag in z’n kooitje: vaak met de belofte dat als ik m’n schrijfdoelen voor die dag haal een halfuurtje Sims mag spelen (bijvoorbeeld). De gedachte aan toekomstige Mirjam die weer een boek in handen houdt helpt daar zeker bij. Mocht jij weer eens afgeleid worden door het aapje: denk aan future you, die is veel belangrijker dan een of ander maf aapje.
Conclusie
Mijn conclusie is: Nee, je hoeft niet op schrijfretraite om een boek te schrijven. Maar het kan je wel helpen of een opstapje zijn richting het serieuze schrijfwerk. Ikzelf zou niet zo snel geld uitgeven om iets op locatie te kunnen doen wat ik net zo goed thuis (gratis) kan doen, maar hé you do you. En wie weet … ga ik over een paar jaar zelf wel schrijfretraites organiseren, dan haal ik deze blogpost natuurlijk snel weer weg 😛
Zou jij op schrijfretraite willen? En zou je mij kunnen overtuigen om met je mee te gaan?
Liefs,
Mirjam
PS: Binnenkort ga ik trouwens wél op schrijfretraite en nog een heel speciale ook. Eind augustus ga ik op bezoek bij Anna Laura in Bratislava. Na alle berichten over lange wachtrijen op Schiphol heb ik besloten om met de trein te gaan. Ik vertrek vanaf Utrecht centraal en zal een elf uur durende reis ondernemen naar Wenen. Vandaar moet ik nog ongeveer een uur met de bus. Ik heb al bedacht hoe ik deze reis ga invullen: uiteraard schrijvend (en vooruit dan: ik mag ook lezen, tenslotte moet er ook nog werk overblijven voor de terugweg en de dagen dat Anna Laura aan het werk is).
Leuk dat je naar Bratislava gaat, en met de trein. Is vast een mooie route. Een schrijfretraite.. Het voordeel zou zijn dat je je 100% aan het schrijven kan besteden, (alhoewel er overals apen zijn) en dat je met anderen ideeën kunt uitwisselen. Dat kan heel inspirerend zijn. MAAR ook ik vind de aangeboden retraites te duur en je weet niet wie er mee gaan. Dus dat kan ook totaal mis gaan. Mijn idee is om nog eens een huisje of appartement hier in de bergen te huren en dan alleen of met een paar anderen erheen te gaan. Zelf koken etc. Dan heb ik invloed op de keuze van de anderen en vallen de kosten vast ook mee. Maar het is een idee en nog niet in een uitvoerende fase. Verder heb je hier ook wel schrijvers die kamers verhuren voor een schrijfretraite. Succes!
Ik heb echt ongelooflijk veel zin in die reis naar Bratislava 🙂 Net als jij vind ik het aanbod in retraites erg duur en ik ben van mening dat je ook gewoon wat meer moeite mag doen om thuis (of een kantoor) jezelf aan het schrijven te wijden. Ik heb zoiets: vroeger kon ik het ook, dus nu moet het ook lukken. Een huisje of appartement huren lijkt mij ook wel leuk, dan kan je inderdaad zelf koken. Vooralsnog heb ik besloten om gewoon thuis het beste ervan te maken en af en toe dus zo’n reis naar Bratislava of Woking te maken voor wat extra schrijfuren, maar tegenwoordig lukt focussen me thuis ook, als ik er maar wat moeite voor doe 😉