Hoef je nooit meer een dag te werken als je werk je hobby is? Het is een wereldberoemde uitspraak, maar of het ook waar is … daar wil ik je in dit blogbericht meer over vertellen. Inmiddels werk ik al ruim 3 maanden als bijna fulltime schrijver, je zou kunnen zeggen dat mijn hobby m’n werk is geworden…
Net als iedere baan heeft het schrijven leuke en minder leuke kanten. Herschrijven heb ik altijd al een lastig proces gevonden. Als ik eenmaal bezig ben vind ik het niet zo erg, maar ik zie er altijd als een berg tegenop om te beginnen. En soms voelt het schrijven als worstelen door dikke stroop, tja … dan zou ik het liefst iets heel anders doen.
Wat ik lastig blijf vinden aan m’n schrijfwerk is het antwoord op de vraag: wanneer is het genoeg? Soms heb ik het gevoel dat ik áltijd met schrijven bezig moet zijn. Ik kan niet lekker ontspannen omdat er altijd wel een schrijfklus is die ik kan oppakken. Volgens mij de struggle van iedere ondernemer die (deels) thuiswerkt. Ik probeer om die reden een beetje normale ‘kantoortijden’ aan te houden. De tijd na m’n ontbijt tot het avondeten is voor schrijfwerk, in de avonden mag ik andere dingen doen. Ik houd me er niet altijd even strak aan. Dat blijkt wel uit het tijdstip waarop ik dit blogbericht zit te typen (22:23 – in my defense: ik ben aan het oppassen, heb de afgelopen week (te) weinig geschreven en heb niets anders bij me dan m’n schrijfwerk).
De andere regel die ik met mezelf heb over schrijven is dat ik er ongeveer 20 uur per week aan besteed. Gemiddeld werk ik 11 uur per week bij De Wedloop, maar omdat ik de ene week alleen op maandag 4,5 uur en op vrijdag 3 uur werk en de andere week die uren plus de hele zaterdag, heb ik de ene week meer schrijftijd dan de andere. Want de zaterdag is in principe gewoon een schrijfdag. Daarbij komt dat de week dat ik op zaterdag niet werk, ik alleen vrijdagavond werk en dus overdag ook voldoende schrijftijd heb. Het idee is dat ik in de weken dat ik drie dag(del)en bij De Wedloop werk 20 uur schrijf en de weken dat ik alleen maandag en vrijdag werk zelfs 25 uur schrijf, maar zo ver heb ik m’n schrijftijd nog niet opgebouwd.
Een nieuwe hobby
Sommige mensen zeggen dat als je van je hobby je werk hebt gemaakt, het tijd is voor een nieuwe hobby. Nu ben ik de laatste die solliciteer naar nieuwe hobby’s, want ik heb er genoeg. Als het me lukt om me aan m’n regels te houden – en dus zonder schuldgevoel ga ontspannen, doe ik het liefst dit:
- Tekenen en schilderen – dit heb ik altijd fantastisch gevonden, al ben ik er absoluut niet goed in. Maar dat hoeft niet, ik heb plezier, dat telt.
- Haken, breien en naaien – Dat laatste kan ik nog niet zo goed, er zijn alleen wat scrunchies onder mijn naaimachine vandaan gekomen. Maar ooit volgde ik naailes en maakte een jurk waar ik regelmatig complimenten voor kreeg. Het liefst zou ik (weer) mijn eigen kleding maken, ook vanwege de impact van fast fashion op het milieu. Afgelopen winter breide ik een trui en ik heb al diverse spreien en knuffels gehaakt. Het lijkt me leuk om dat weer op te pakken, al weet ik niet zo goed wat ik met die verzameling knuffels moet, haha.
- Zwemmen, fietsen, wandelen en Pilates. Ik ben niet een supersportief type, maar dit doe ik wel graag. Pilates is officieel onderdeel van m’n ochtendroutine (maar ik sla het nog iets te vaak over). Zwemmen heb ik al een hele tijd niet gedaan, maar wil ik wel weer oppakken eigenlijk. Fietsen en wandelen doe ik gelukkig wel vaak.
- Lezen – Daar hoef ik toch niets over uit te leggen?!
- The Sims (2) spelen – Tja … beetje gek misschien om op 29-jarige leeftijd nog Sims te spelen. Ik probeer het ook niet te vaak te doen, want ik verlies mezelf er snel in. Op het moment dat ik dit blogbericht schrijf heb ik het al anderhalve week niet gedaan en ik mis het ook niet echt. Misschien … heel misschien stop ik er wel weer mee.
- Kaarten maken. Dit hoort natuurlijk bij de eerder genoemde creatieve hobby’s. Dit is ook typisch een hobby die met vlagen komt, maar ik denk dat ik ‘m nooit helemaal zal opgeven. Daar heb ik iets te veel erin geïnvesteerd (lees: te veel geld aan uitgegeven). En… dat zal ik nooit vergeten: door het kaartjes maken heb ik Anna Laura ontmoet (luister de allereerste aflevering van onze Podcast als je nieuwsgierig bent naar dat verhaal).
Mijn hobby’s komen meestal in vlagen. Soms zit ik weken achter elkaar kaartjes te maken, dan ben ik weer een hele tijd druk in de weer met haken of breien. De enige hobby die ik consistent uitvoer is lezen. Ik kan me geen dag herinneren dat ik niet las. Nou … nu ga ik maar snel stoppen met het schrijven van deze blog en me storten op deze geliefde hobby.
Wat zijn jouw hobby’s?
Liefs,
Mirjam
Wat ben jij gediciplineerd… maar ja, anders komt er ook geen boek. Het probleem van “hobby” is herkenbaar. Alles is zo leuk, vooral om te kopen, en ook wel om te doen. Maar ik koop meer dan ik doe… En een nieuwe hobby, nee daar heb ik geen zin in. Schrijven is al een hobby, en verder fotograferen, recepten uitproberen, lezen, puzzelen en ach… alles is leuk op z’n tijd. Er ligt nog van alles te wachten, zoals stoffen om te naaien, borduurwerkjes, tekenwerk, aquarellspul, lettering, talen om te leren. Dat laatste is misschien wel een echte hobby, waar ik momenteel ook meebezig ben. Met 2 van de vele talen dan, slovenisch en bosnisch-servisch-croatisch.
Haha, ik vind mezelf helemaal niet zo gedisciplineerd, maar hoor het wel vaker, dus dan zal het misschien wel waar zijn. En wat je schrijft over kopen is zo herkenbaar. Ik heb nog zoveel knutseltroep liggen dat ik écht niks nieuws hoef aan te schaffen om te proberen. Maar wat je schrijft is ook waar: alles is leuk op z’n tijd. Afgelopen winter heb ik veel zitten breien, nu in de zomer ben ik meer in de weer met waterverf. Wat leuk dat je die talen aan het leren bent, ik vind het ook leuk om nieuwe dingen te leren. Na een minivakantie in Duitsland heb ik besloten dat ik mijn Duits maar weer ga bijspijkeren, want erg goed is het niet, ontdekte ik. Verstaan gaat vaak prima, lezen ook wel. Maar zelf spreken… wat een drama!