Friends 4-ever // Hoofdstuk 175 // Eva

In de vorige hoofdstukken kon je steeds iets lezen over de meiden die zich voorbereidden op hun examens. Vorige week was Lily het leren echter zo zat dat ze met Aron ging wandelen. Daar spraken ze ook over de toekomst. Je kunt het hier teruglezen als je je het niet meer kunt herinneren. Vandaag gaan de examens dan beginnen, in ieder geval voor de meiden (in het echte leven zijn de examens voor dit jaar gelukkig weer achter de rug).

Haar hartslag steeg aanzienlijk toen Eva het examenblaadje voor haar neus kreeg. Zou het erg moeilijk zijn? De oefenexamens die ze gemaakt had vielen allemaal mee, maar dit was allemaal zo officieel. De tafels stonden in lange rijen in de gymzaal en in de lucht hing een voelbare spanning. Als Eva om zich heen keek zag ze alleen maar gespannen gezichten. Schuin voor haar zat Norah, zij had maar liefst vijf pennen op haar tafel liggen, die was wel heel bang dat ze niet genoeg schrijfmateriaal had.
‘Dan mogen jullie nu beginnen met je examen.’ Voor ze het examen uitgedeeld kregen was hen op het hart gedrukt dat ze pas mochten beginnen als iedereen een blaadje had.
Even was er het geluid van bijna honderd blaadjes die omgeslagen werden, maar toen werd het stil in de zaal.
Zonder ook maar iets van de inhoud te begrijpen las Eva de eerste tekst door. Ze haalde een paar keer diep adem en begon toen opnieuw. Dat ging al een stuk beter. De eerste vragen waren absoluut niet moeilijk, hoewel Eva blij was dat ze de oefenexamens had gemaakt. Nu wist ze veel beter waar ze op moest letten bij het examen.
Het schrijven van de tekst was een stuk lastiger. Hier had ze niet echt mee geoefend thuis, omdat ze gewoon niet wist wat ze daarvan moest verwachten. Gelukkig had mevrouw Pronk hen weleens de opdracht gegeven en uiteindelijk had ze een kladversie waar ze tevreden over was. Nu moest ze de tekst nog overschrijven op haar officiële examenblad.
‘Jullie hebben nog een kwartier. Als je nu klaar bent met het examen, blijf je zitten tot de tijd voorbij is.’
Lieve help! Had ze er zo lang over gedaan?! Eva keek op en zag dat de helft van de zaal al leeg was. Van haar vriendinnen zat alleen Norah ook nog in de zaal. Vlug begon Eva aan het overschrijven van haar artikel in het net. Dat kostte gelukkig niet zo veel tijd als het opstellen, al veranderde ze hier en daar wel iets aan de zinsvolgorde. Toen ze klaar was las ze het geheel nog een keer over en legde toen haar blaadje weg. Het had geen zin om de vijf minuten die er nog over waren het examen nog eens door te lezen. Waarschijnlijk ging ze alleen maar twijfelen aan haar antwoorden en dat was niet de bedoeling, ze had te weinig tijd om nog dingen aan te passen.
De vijf minuten duurden eindeloos lang, maar uiteindelijk mochten ze opstaan, hun blaadjes inleveren en vertrekken.
‘Pfoe! Ik ben blij dat het erop zit’, verzuchtte Norah, toen ze samen in de kleedkamer stonden. Marit en Lily waren nergens te bekennen, maar Eva begreep wel dat die niet in de zweterige kleedkamer bleven staan. Vlug pakte ze haar tas en het spijkerjasje dat ze vanmorgen had aangetrokken omdat het nog fris was en liep met Norah naar de aula. Lily en Marit waren verwikkeld in een fanatiek potje tafelvoetbal.
‘Hè hè, zijn jullie ook klaar?’ Er lag een plagende toon in Lily’s stem.
‘Ik was klaar en toen zij Dijkman dat het laatste kwartier was aangebroken’, legde Norah uit. ‘Had jij dat ook, Eef?’
Eva schudde haar hoofd. ‘Ik was toen net klaar met de kladversie van m’n artikel. Dus ik was blij dat we toen nog wel een kwartier hadden.’
‘Dat kan ik me voorstellen. Hoe ging het?’
‘Goed!’ antwoordde Eva. ‘Maar ik vond het wel lang.’
Norah was het met haar eens, maar Lily en Marit vonden het wel meevallen. Tja, die waren natuurlijk ruim op tijd klaar. Lily was altijd vroeg klaar met haar toetsen, herinnerde Eva zich toen en voor Marit was Nederlands natuurlijk een fluitje van een cent, vooral het schrijfgedeelte van het examen.
‘Heb je je kladblaadje nog meegenomen?’ informeerde Norah.
Eva schudde haar hoofd. ‘Ik was het zo zat dat ik ‘m in de papierbak heb gedumpt.’
Lily grinnikte. ‘Groot gelijk. Waarom zou je dat meenemen?’
‘Vanavond komen de antwoorden online’, wist Marit. ‘Dan kan je controleren of je het een beetje goed hebt gedaan.’
‘Dat ga ik dus mooi niet doen’, zei Lily strijdlustig. ‘Daar word ik alleen maar zenuwachtig van. Het zal vast wel goed zijn, hoor!’
‘Heb jij wel je blaadje mee?’ vroeg Marit aan Norah.
‘Jawel’, zei Norah. ‘Ik had toch een kwartier de tijd om alles over te schrijven. Maar ik weet nog niet zeker of ik het echt ga nakijken hoor. Lily heeft gelijk, ik denk dat ik daar alleen maar zenuwachtig van word.’
‘Inderdaad!’ meende Eva. ‘En weet je wat … we stellen een examenpraatverbod in op de fiets.’
‘Wat bedoel je?’ Haar vriendinnen keken haar verbaasd aan.
‘Op de fiets hebben we het niet over examens, cijfers of leerwerk.’
Lily en Marit waren het roerend met haar eens.
‘Helemaal niet?’ vroeg Norah.
‘In ieder geval niet op de terugweg!’ zei Eva. ‘We gaan gewoon gezellig kletsen en ervoor zorgen dat dit een moment is om te ontspannen.’
‘Goed idee!’ vond Lily.
In de fietsenstalling zag Eva Stan. ‘Hoe ging jouw examen?’ vroeg ze, nadat ze vlug een kus op zijn wang had gedrukt.
‘Ik heb er een goed gevoel over’, zei hij. ‘Maar ik ga vlug naar huis, want ik moet echt nog hard oefenen voor wiskunde.’
‘Dat hebben we vrijdag pas, toch?’
Stan knikte. ‘Ja, maar de rest ken ik echt heel goed. Vanavond nog één keer muziek overkijken en dan komt het wel goed. Maar wiskunde … ik heb er een hard hoofd in.’
‘Het komt goed’, dacht Eva. Als alle examens het niveau van Nederlands hadden, had ze daar het volste vertrouwen in.