Een paar maanden geleden vond ik een heel leuk mailtje in mijn inbox. De afzender genoot van mijn boeken, ze was onlangs jarig geweest en toen had ze het tweede deel uit de Samen! serie cadeau gekregen. Haar vader had gegrapt dat ze Mirjam Schippers wel kon vragen om op haar feestje te komen vertellen over schrijven. Dus besloot ze de stoute schoenen aan te trekken en te vragen of ik dat wel leuk vond…
Mijn reactie
Mijn eerste reactie was: Ja, dat is echt superleuk. Maar ik twijfelde ook wel. Kon ik dat? Was het idee niet leuker dan de uitvoering? En … had ik daar de energie voor? Ik besloot op mijn eerste reactie af te gaan en mailde dat ik het wel een leuk idee vond. Een paar mailtjes over en weer, gesprekken met haar moeder en het was afgesproken. Ik vond het echt wel spannend, maar had er ook heel erg veel zin in.
Hoe ging het?
Ik nam Rory’s story cubes mee naar het feestje zodat we ook daadwerkelijk iets met schrijven konden doen. Allereerst vertelde ik iets over mezelf en mijn schrijfwerk, ik had een paar vragen voorbereid om eerst een gesprek over schrijven te hebben. Vragen als: Wat heeft een schrijver nu écht nodig? en Wat lijkt jou het leukst aan schrijven. Vervolgens gingen we ook aan de slag met schrijven. De meiden waren al aan het werk gezet. Sommigen gingen verder met hun verhaal en anderen begonnen opnieuw. Iedere keer rolde één meisje met een dobbelsteen en op basis van het plaatje dat eruit kwam schreven we een stukje verder aan het verhaal. Ik deed zelf natuurlijk ook mee en schreef een scène waarin Tess en Ruben (uit de Samen! serie) in de zandbak aan het spelen zijn. Na afloop werden de verhalen voorgelezen. Het waren stuk voor stuk prachtige verhalen en het was echt genieten om daar aanwezig te zijn!
En nu?
Ga ik dit vaker doen? Voorlopig niet. Niet omdat ik het niet leuk vond (integendeel), maar omdat er op dit moment andere zaken zijn die mijn aandacht nodig hebben. Mijn schrijfwerk heeft de afgelopen maanden op een laag pitje gestaan, maar ik merk dat ik nu echt weer de energie begin te krijgen om me te focussen en meters te maken. Dus om te voorkomen dat mijn mailbox volloopt met aanvragen voor feestjes, laat ik hier weten dat het er nu even niet inzit 😉 Maar in de toekomst wil ik wel vaker (kinder)feestjes/schrijfworkshops geven, zodra het zo ver is geef ik een seintje. Het was in ieder geval ontzettend leuk om er op deze manier achter te komen of het wat voor mij was. We gaan zien wat de toekomst brengt.
Zou jij weleens een schrijfworkshop willen volgen?
Liefs,
Mirjam
Ja, het lijkt me superleuk om dat een keer te volgen! Echt leuk om te lezen wat jullie allemaal hebben gedaan op dat feestje!!!!
Wie weet in de toekomst 😉
Wat leuk! Kinderen zijn ook heel fantasierijk (of hun fantasie is nog niet afgedood). En voor jou een leuke gelegenheid om te ervaren wat in de Kopfkinos (hoofdbioscopen) van de kinderen afloopt, en dat kan ook weer inspiratie zijn. Een schrijfworkshop voor kinderen lijkt me een gat in de markt, maar kost ook tijd. Dus met de juiste dosering is het vast mogelijk. En nee, ik heb nog nooit een workshop gevolgd, maar over het geven van een schrijf- of beter gezegd fantasie-workshop heb ik wel nagedacht. Veel succes!
Ja, het lijkt me zeker leuk om dat gat in de markt op te vangen, maar dan wel met mijn eigen grenzen hieraan. Eens in de maand lijkt me om te beginnen voldoende. Maar ja, dan moet je wel goed ‘Nee’ kunnen zeggen 😉
Heel graag!! Ik vind schrijven echt geweldig. . . ! Ik snap dat he het druk hebt hoor;-) wel superleuk om te lezen wat jullie allemaal gedaan hebben!
Nou wie weet … in de toekomst 😉