Als je mijn blog al wat langer volgt weet je dat ik een fantasy-serie aan het schrijven ben, samen met mijn broer. Ik heb hier zelfs al een keer een blog over gedeeld met diverse fun facts en ook in de logboeken komt het terug. Misschien ben je inmiddels wel heel nieuwsgierig geworden naar de reden dat we voor het genre fantasy hebben gekozen. Vandaag doe ik een poging dat uit te leggen.
Ik heb altijd al van verhalen in fantasie-werelden gehouden. Een van mijn favoriete boeken is nog altijd De brief voor de koning, van Tonke Dragt. Toen ik een jaar of veertien was maakte ik kennis met de Cirkel serie van Ted Dekker en De kronieken van Narnia, geschreven door C.S. Lewis. Nog weer later ontdekte ik Lord of the Rings van J.R.R. Tolkien (sorry, ik heb gewoon een hekel aan de Nederlandse vertaling van deze titel). Heerlijk vond ik het om mezelf te verliezen in deze avonturen en prachtige personages. Door de jaren heen ben ik meer fantasy gaan lezen en het is een van mijn favoriete genres, hoewel ik echt niet elk fantasy boek goed vind. Net als dat ik lang niet alle christelijke romans mooi vind of alle contemporary Young Adults.
Fantasy is in christelijke kringen niet echt een populair genre. In de verhalen spelen vaak mythische wezens een rol en als er dan ook nog magie bij komt kijken is het helemaal verkeerd. Ik vind het jammer, want op deze manier missen we veel bijzondere verhalen die juist christenen kunnen bemoedigen en in kinderen een verlangen aanwakkeren naar het Grote Verhaal, zoals gezegd door C.S. Lewis. Fantasy gaat vrijwel altijd over de strijd tussen goed en kwaad, een strijd die juist christenen zo goed moeten kennen. De verhalen herinneren ons aan de goede afloop die er is, aldus Tolkien.
Lewis is natuurlijk vooral bekend van Narnia, boeken met allegorische trekjes, al heeft Lewis het nooit als allegorie bedoeld. Tolkien vond dat Lewis het er te dik bovenop legde. Het creëren van een eigen wereld, met een eigen verhaal was in Tolkiens visie de ultieme manier van aanbidding. Het maaksel maakt iets ter ere van zijn Maker. Zijn visie spreekt mij enorm aan en dat is dan ook een van de redenen dat mijn broer en ik ervoor gekozen hebben om samen een fantasy-wereld te creëren en een verhaal te schrijven wat zich daarin afspeelt.
Het schrijven van een fantasy/adventure verhaal is iets heel anders dan de boeken die ik tot nu toe heb geschreven. Soms twijfel ik ook aan het verhaal en vraag me af of we het ooit gepubliceerd krijgen. Maar dan denk ik weer aan de woorden van Tolkien en dan weet ik dat we verder moeten schrijven. Als maaksels iets maken ter ere van onze Maker.
Heb jij iets met het genre fantasy?
Liefs,
Mirjam
Het lijkt mij een heel moeilijk genre om te schrijven, maar wel bijzonder. Het genre is niks voor mij, maar leuk dat je samen met je broer schrijft! Heel veel succes!
Dank je wel!