Boekreview #47 And there was light // Jacques Lusseyran

Een tijdje geleden zag ik in de Instagramstories van een collega van mij dat hij het boek And there was light van Jacques Lusseyran aanraadde. Ik was erg nieuwsgierig naar dit autobiografische verhaal en tot mijn blijdschap was deze ook op Kobo Plus te vinden. Een leuk feitje is dat het boek All the light we cannot see gebaseerd is op deze autobiografie, dus je begrijpt vast wel dat ik dit boek MOEST lezen…

Specificaties: Autobiografie // Floris Books // Engels // 1985

Samenvatting
Door een ongeluk wordt de Franse Jacques Lusseyran op achtjarige leeftijd blind. Dat is, voor hemzelf, geen enkel probleem. Hij kan, voor zijn eigen gevoel, nog heel veel zien. Als Jacques 17 jaar oud is, breekt de Tweede Wereldoorlog uit. Jacques, die het onrecht niet kan verdragen, gaat in het verzet. Veel jongens en mannen die toe willen treden tot de verzetsgroep waar hij lid van is, gaan eerst in gesprek met hem. Doordat hij blind is, doorziet hij de karakters van mensen snel en weet hij of ze betrouwbaar zijn ja of nee. In 1943 wordt de verzetsgroep verraden, door een lid waar Jacques vantevoren al geen goed gevoel over had, hij komt in een gevangenkamp terecht …

Mijn mening
Dit verhaal heeft grote indruk op mij gemaakt, allereerst als het sterke rechtvaardigheidsgevoel van Jacques. Hij ging niet in het verzet omdat hij nationalistisch was en voor een vrij Frankrijk vocht, maar omdat hij het niet kon verkroppen dat mensen die anders waren (op wat voor manier dan ook) als minderwaardig werden gezien en systematisch werden uitgemoord. Ook is het heel bijzonder om te lezen hoe Jacques zijn blindheid ervaart. Nergens ziet hij zichzelf als gehandicapt, maar hij doet z’n uiterste best om zoveel mogelijk te leren. Ook de manier waarop hij, heel bescheiden, vertelt over zijn rol in de oorlog maakt indruk. Het lastige aan dit verhaal vond ik dat er heel veel namen in voorkwamen, soms haalde ik personen door elkaar. Maar dat was dan ook het enige minpunt.

And there was light is, mijns inziens, een boek dat iedereen gelezen moet hebben. Wat wel een beetje lastig is, is dat dit boek niet in het Nederlands is verschenen (voor zover ik kon zien), maar als je de Engelse taal beheerst zou ik dit boek zeker aanraden!

Omdat het een waargebeurd verhaal is én autobiografisch heb ik hier geen sterrenoordeel aan gegeven, dat voelt niet oké 😉

Had jij, voordat je mijn blog las, al eens van Jacques Lusseyran gehoord?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

11 Comments

  1. Klinkt als een goed boek. Leuk dat je dat ontekt gebt. Ik ken de schrijver niet, maar er zijn ook zoveel schrijvers, en ik ken maar een handvol. Leuke review.

  2. Wauw dit boek klinkt echt super tof! Ik vond All the light we cannot see echt geweldig dus ik ben nu wel heel nieuwsgierig. Ga hem snel opzoeken en toevoegen op mn ereader!

    1. Lezen is altijd leuk 🙂 Maar goed, je moet er natuurlijk wel tijd voor hebben! Toch tof dat je ‘m gaat onthouden!

  3. Dag Mirjam
    Ik kwam op je blog omdat ik een ander boek van Jacques Lusseyran aan het lezen ben het heet : Tegen de vervuiling van het ik. Blindheid een nieuwe manier van zien. Uitgegeven door Christofoor.
    Het zijn lezingen die hij in 1970 gaf en de inhoud is Actueler dan ooit!!
    Wat een groot Ziener ( en hij was blind) was deze man. Zeer aan te bevelen ?

  4. Dag Mirjam,

    Graag maak ik je erop attent dat er inmiddels een jeugdboek is verschenen over Jacques Lusseyran. Het heet ‘Licht; het waargebeurde verhaal van een blinde verzetsstrijder in de Tweede Wereldoorlog’.
    Het is een hervertelling van het door jou genoemde boek ‘Het teruggevonden licht’.
    Met wat minder namen en bespiegelingen.
    Er bestaat sinds kort ook een audio-cd en een braille versie van het boek, zodat het ook voor blinde en slechtziende mensen toegankelijk is.
    Hoewel het boek met name voor jeugdige lezers is geschreven, wordt het veelal door volwassenen gelezen.
    Je kunt het boekje (140 blz.) kopen via bol.com.

  5. In ’t Nederlands heet ’t “het teruggevonden licht”, zoals Angela hier boven ook al aangaf. Voor ’n goede vriend heb ik ’t tweedehands op de kop weten te tikken en nu heb ik ’t zelf ook bijna “uit”. ’n Indrukwekkend verhaal, echt wonderlijk wat deze blinde man zag en in ’t leven stond.

Laat een antwoord achter aan Anna Laura Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.