Fun facts #2 Nog 7 weetjes over ‘De opdracht’

Twee weken geleden heb je al zeven weetjes kunnen lezen over het schrijfproces van De opdracht. Vandaag komen er nog zeven weetjes, maar dan over de inhoud van het verhaal. Ben jij benieuwd wat Ted Dekker te maken heeft met Jill? Heb jij altijd al willen weten wat mijn favoriete zin uit het boek is? Lees dan nu dit bericht!

1. Favoriete zin: Laten we daar maar mee beginnen. Meestal schrijf ik er maar gewoon op los, maar soms zitten er zinnen tussen waar zelfs ik van in de lach schiet. Of tranen van in mijn ogen krijg. In het geval van De opdracht is het de volgende zin: ‘Hij keek toe hoe ze de aardbeien uit het glas viste en op zijn schoteltje legde. Eentje kon ze ternauwernood redden van de verdrinkingsdood in de koffie.’ Het is een luchtige, vrolijke zin, terwijl het verhaal van Jill en Lars allesbehalve luchtig en vrolijk is. En dat zorgt er, denk ik, voor dat het verhaal niet een droevig geheel is.
2. Mark: Jills vrienden proberen Jill en Mark aan elkaar te koppelen, al een tijd. Telkens komen ze er weer op terug. Dit is gebaseerd op een vriendschap van mij met een jongen toen ik nog in de tweede of derde klas zat. Iedereen beweerde dat we verliefd op elkaar waren, terwijl we écht alleen maar vrienden waren.
3. Wiskunde: De mensen die mij een beetje kennen weten dat ik heel erg slecht in wiskunde ben. Omdat Jill best wel verlegen is, vond ik dat ze teveel op mij leek. Dat wilde ik voorkomen, dus liet ik haar mijn meest gehate vak leuk vinden en was ze slecht in mijn favoriete vak: Engels.
4. De kinderbijbel: Als Jill tante is geworden, wil ze een cadeautje kopen voor haar neefje. Ze komt er maar niet uit. Uiteindelijk wordt het dus een kinderbijbel. Toen ik voor het eerst tante werd (en ook voor de tweede keer trouwens), kocht ik ditzelfde cadeau voor mijn nichtje. 
5. Freek en de loempia: Ik denk dat een van mijn favoriete karakters uit het verhaal Freek is, de broer van Lars. Hij is verstandig, vriendelijk en eerlijk. Ergens in mijn hoofd heb ik wel een verhaal voor hem bedacht, maar ik weet niet of ik dat ooit echt ga schrijven. Ik wilde nog een kleine ontmoeting tussen Jill en Freek, vooral omdat Jill eerder aangaf dat ze zich zo slecht op haar gemak voelde bij hem, dus liet ik hen samen aan tafel eten opscheppen en gaf Jill de loempia aan Freek. Een heel belangrijk groeimoment voor Jill, toch?
6. Ted Dekker: Een van de series die ik echt stuk gelezen heb is de Cirkel van Ted Dekker. De hoofdpersoon, Thomas Hunter, eet vijftien jaar lang een bepaalde vrucht en dan droomt hij niet. Jill heeft – natuurlijk – dat boek ook gelezen en wil op een gegeven moment ook niet meer dromen en wenst dat ze ook die vrucht kon eten.
7. Het spinnenweb: De dominee van Jill kijkt over grenzen heen, hij gaat in andere landen naar andere kerkdiensten. Tja. Ik zal eerlijk zijn, dat was niet de dominee van Jill die het verhaal over het spinnenweb heeft aangehoord. Toen ik in 2012 voor het eerst heel de zomervakantie in Engeland was ging ik daar naar een kerk (waar ik nu nog steeds naar toe ga als ik in Engeland ben) en daar hoorde ik dit verhaal. Natuurlijk heb ik voor het drama effect het een en ander aangedikt. Zo had de persoon die dit vertelde geen overleden verloofde en ernstig zieke ouders, maar de hoofdzaak van het verhaal: je leven is als een spinnenweb en God moet het centrum zijn, komt wel daar vandaan. Helaas heb ik degene die het verteld heeft daarna nooit meer gezien, anders had ik hem kunnen bedanken. Hij heette overigens wel Scott.

Dat waren ze alweer. Een volgende keer hoop ik wat meer in te gaan op Lijmen. Heb je nog vragen over De opdracht, dan mag je ze gerust stellen in een reactie. Als ik genoeg vragen heb, kan ik misschien wel een keer een Q&A berichtje schrijven. Zelf vond ik het erg leuk om dit berichtje te schrijven, omdat ik nu weer het boek door moest bladeren, wat ik echt een tijdje niet meer had gedaan. Zelf vind ik dat ik best wel gegroeid ben in het schrijven sinds het verschijnen van mijn eerste boek en dat is iets wat je dan ook weer opmerkt. Al met al een toffe ervaring dus.

Liefs,

Mirjam