Persoonlijk #16 Terugblik 2020

Traditiegetrouw blik ik terug op het jaar. Ik herinner me nog levendig een gesprek dat ik in maart of april met Anna Laura had over zo’n terugblikbericht. We verwachtten allebei dat corona wel een plek hierin zou innemen, maar hoe groot de impact van het virus nu nog steeds op ons leven zou hebben konden we niet vermoeden. Toch hoop ik dat mijn terugblik meer inhoud heeft dan dat. Lees maar mee en oordeel zelf 😉

Omdat ik toch even wilde spieken hoe zo’n terugblik er ook alweer uitzag, bladerde ik even terug naar 30 december 2019 en ontdekte dat ik toen per ongeluk bijna 2020 had getypt in plaats van 2019. Mijn verwachtingen toen voor het afgelopen jaar waren best wel hoog als ik dat zo lees … Hoe je het ook wendt of keert, het was een jaar waarin ik veel geleerd heb over mezelf en over schrijven.

Januari
Mijn jaar begon rustig. Donderdag 1 januari begon ik meteen enthousiast met schrijven, omdat ik het liefst al mijn jaardoelen wilde behalen! In deze maand schreef ik de eerste versie van het tweede deel van Samen! af. Op één dag schreef ik meer dan 8500 woorden, wat voor die tijd een record was (inmiddels heb ik dat verbroken!). Ook had ik die maand een ontmoeting met een groepje schrijvers. Lianne had mij in 2019 benaderd of ik een kort (feelgood)verhaal wilde schrijven voor een bundel en begin 2020 kwamen we bij elkaar om de uitgave te bespreken. Ik vond het best een beetje spannend om veel vreemde mensen te ontmoeten, maar het was heel leuk en gezellig!

Februari
Als ik terugdenk aan deze maand word ik meteen weer een beetje verdrietig. Het was een maand van hoogte- en dieptepunten. Allereerst hoorde ik begin februari dat een goede vriend van mij uit Engeland was verongelukt. Nu ik dit opschrijf kan ik eigenlijk nog steeds niet geloven dat hij er echt niet meer is. Dat verdriet had invloed op mijn werk- en persoonlijk leven. Mijn schrijfwerk stond die maand dan ook op een lager pitje. Een week nadat ik het verdrietige nieuws had gehoord gingen wij op wintersport. Dat voelde heel dubbel, ik keek ontzettend uit naar deze vakantie en ik heb het ook echt fijn gehad, maar het bleef vreemd.

In februari was ik ook jarig. Ik werd alweer 27 jaar en ik heb voor het eerst van mijn leven een slagroomtaart gemaakt. Gluten- lactose- en sojavrij! Misschien vind je dit heel random, maar ik ben echt trots op deze prestatie!

Maart
In maart gingen we natuurlijk in een intelligente lockdown. In mijn persoonlijke situatie veranderde niet superveel, al zou ik eind maart een weekendje naar Anna Laura in Engeland gaan. Ik vond (en vind dat nog steeds) heel jammer dat dat niet door is gegaan toen. Maar omdat ik voor mijn werk bij het LCJ ook thuiswerk en ik geen druk sociaal leven heb, merkte ik minder van de lockdown dan anderen. Er gebeurden gelukkig ook veel leuke dingen in maart. Zo kocht ik een computer (haha, dacht dat die op deze foto van mijn rommelige bureau stond, maar ik zie de kast nog niet staan in de linkerhoek) van mijn royaltiesgeld dat binnenkwam. Er waren in 2019 meer dan 1500 boeken verkocht en daar was ik ontzettend blij mee!

April
Op 1 april vierde ik mijn eerste lustrum: het was vijf jaar geleden dat mijn debuut, De opdracht, uitkwam. Qua schrijfwerk was dit ook een heel productieve maand: ik schreef de eerste versie van Roos af en begon aan mijn YouTube avontuur (waar ik nu helaas weer mee gestopt ben, in ieder geval wat betreft schrijfwerk). De eerste lockdown gaf me echt een boost om meer te gaan schrijven, het gaf me echt een fijne uitvlucht naar m’n eigen fictieve werelden!

Ook vierde ik een ander jubileum in april: namelijk 1 jaar in dienst bij het LCJ, het betekende ook dat ik een jaar trotse eigenaar van mijn eigen auto was (en hij dus APK gekeurd moest worden, aangezien hij al 16 jaar oud is).

Mei
Ook mei was qua schrijfwerk een goede maand! Ik deed voor het eerst van m’n leven een schrijfmarathon, een dag waarop ik uiteindelijk zo’n 10 uur bezig was met schrijfwerk. Ook had ik in mei een overleg met mijn redacteur over het eerste deel in de Samen! serie. Die kreeg toen de titel: Help! Mam is verliefd en we maakten afspraken over de cover, deadlines en heel veel andere dingen. Het was echt fijn om dat overleg met mijn redacteur te hebben. Zelf was ik al ruim anderhalf jaar bezig met de serie en nu kreeg ik eindelijk de bevestiging dat deel 1 zou verschijnen in het najaar van 2020. Ook spraken we af dat we gingen proberen om deel 2 in het voorjaar van 2021 te laten uitkomen en zoals het er nu uitziet gaat dat helemaal lukken!

Verder schilderde ik voor het eerst van mijn leven een muur. Nu ja, ik heb ook een keer geklust in het huis van mijn broer, maar toen heb ik maar één laag gedaan. In mijn eigen werkkamer heb ik alles helemaal zelf gedaan. Dat was best een hele klus en ik heb tot een paar dagen erna pijn gehad (maar dat kwam door mijn soms ietwat krakkemikkige lijf).

Juni
Deze maand herinner ik me vooral als een maand waarin ik veel heb gefietst met mijn moeder. Iedere dinsdagavond maakten we een lange fietstocht en halverwege maakten we vaak een wandeling. Bovenstaande foto is dan ook tijdens zo’n fietstocht gemaakt. Deze maand verscheen het e-book Zomerdromen, een bundel met allemaal korte feelgoodverhalen waar ik ook een verhaal voor schreef (onder het pseudoniem Heleen van Wijk). Daarnaast ging het tweede deel van Samen! deze maand naar mijn proeflezers.

Juli
In juli deed ik (weer) mee met Camp NaNoWriMo en schreef een heleboel hoofdstukken aan het vervolgverhaal. Daarmee rondde ik het jaar dat de meiden in 4vwo zitten af. Sindsdien heb ik ook geen hoofdstuk meer geschreven, haha. Daar hoop ik deze week nog verandering in te brengen, want ik heb het best wel gemist om te schrijven over de avonturen van Norah, Lily, Eva en Marit. Eind juli werd ik ook geïnterviewd door het RD over mijn redacteur, dat artikel verscheen in augustus in de krant.

Augustus
Achteraf gezien begon in de maand augustus al mijn schrijfdip. Ik had deze maand 2,5 week vrij genomen, maar heb uiteindelijk minder geschreven dan ik eigenlijk had willen doen. Gelukkig was er wel een heel leuk moment: het eerste deel in de Samen! serie verscheen. Het was eigenlijk de bedoeling dat ik het eerste exemplaar zou krijgen op een bijeenkomst met veel andere schrijvers, maar helaas kon dat door het coronavirus toch niet doorgaan. Toch kwam de doos met boeken wel op 28 augustus (de geplande datum) aan. De dag erna heb ik ’s ochtends een digitale boekpresentatie in elkaar gezet. Misschien dat ik dat voor deel 2 trouwens weer ga doen, dus het YouTube avontuur is nog niet helemaal voorbij.

In augustus kwam ik ook op het idee om in 2021 365 boeken te gaan lezen. Er zijn de afgelopen maanden wel een paar momenten geweest dat ik twijfelde of ik er wel aan zou beginnen, maar nu kijk ik er vooral heel erg naar uit. Ik ga het gewoon proberen!

September
Zoals je misschien ook nog wel weet, is tijdens het maken van de boekpresentatie mijn bril gesneuveld. In september kreeg ik een nieuwe bril en dat is ongeveer het enige wat ik me herinner van die maand (en dat mijn jongste nichtje 5 werd natuurlijk). September was de definitieve start van mijn schrijfdip, waar ik pas eind november uitkwam.

Oktober
Oktober was bijna de allerslechtste schrijfmaand ooit. Door verschillende persoonlijke omstandigheden kwam ik echt amper aan schrijfwerk toe. Uiteindelijk maakte ik nog wel het schrijfplan voor Samen! Deel 3, zodat ik daar in november aan kon beginnen.

Begin oktober gebeurde er wél iets leuks: Anna Laura kwam een weekend logeren (omdat mijn ouders op vakantie waren). We hebben kaneelbroodjes gegeten, een film gekeken, veel gelezen en vooral veel gekletst. Ons weekend in Engeland kon dan dit jaar niet doorgaan, we hebben toch veel tijd met elkaar doorgebracht!

In oktober kwam ook de kerstbundel Die ene kaars uit, waar ik een kerstverhaal voor schreef. Nog steeds vind ik het best bizar dat deze gepubliceerd is, het was het kerstverhaal dat ik vorig jaar schreef (ik verplicht mezelf altijd om één keer per jaar een kerstverhaal te schrijven) en in eerste instantie had ik niet gedacht dat die publicatie-waardig was en ik stuurde het dan ook zonder verwachtingen op naar mijn redacteur. Maar blijkbaar was het lang zo slecht niet als ik dacht, want hij staat erin!

November
Deze maand kon niet slechter beginnen. Op 1 november kreeg ik te horen dat ik positief getest was op het coronavirus. De dag ervoor had ik een test laten doen omdat ik af en toe moest hoesten, maar had verder geen klachten. Achteraf gezien was ik al wel de week ervoor erg moe, maar ja, dat is ook niet geheel nieuw voor mij. Uiteindelijk ben ik nog best wel ziek geweest van het virus, twee weken waarin ik mijn werk bij het LCJ nauwelijks kon doen en ook geen schrijfwerk. Al mijn woeste NaNoWriMo plannen vielen in het water. Nog steeds ben ik behoorlijk snel moe, maar ik doe mijn best om te accepteren dat dat nog best een tijdje kan duren. Ik ben er wel een beetje aan gewend en weet dat ik, ondanks vermoeidheid, toch nog veel meer kan dan ik denk. Er waren nog andere persoonlijke omstandigheden waardoor ik op november terugkijk als de vervelendste maand van het jaar. Maar ondanks alles heb ik deze maand toch 20.000 woorden kunnen schrijven aan het derde deel van Samen!, dus dat is ook wat waard.

December
De laatste maand van het jaar stond in het teken van mijn herkansing voor NaNoWriMo. Omdat ik deze blog schrijf op dinsdag 29 december kan ik nog niet helemaal zeggen of het gelukt is. Ik hoop het wel, maar ik moet op het moment dat ik deze blog schrijf nog zo’n 15.000 woorden schrijven en ik heb daar nog ongeveer twee dagen voor. In theorie moet het kunnen, maar het moet wel leuk blijven! Ook heb ik me deze maand voorbereid op de leeschallenge van 2021 en heb ik mijn best gedaan om nog zoveel mogelijk doelen van mijn bingo’s af te strepen. Maar op een gegeven moment moest ik daar wel keuzes in gaan maken, wat zeker niet makkelijk is.

Op dit moment zijn er nog 9 vakjes niet ingekleurd op mijn doelenbingo. Van ééntje (1250 boeken verkopen) weet ik pas in maart 2021 of ik het gehaald heb. Daarnaast zijn er twee die ik nog in hoop te kleuren (NaNoWriMo, als ik de 50k woorden haal in december telt het als gehaald en het derde deel van Samen! schrijven) voor het 1 januari 2021 is. Uiteindelijk heb ik in 2020 minder doelen behaald dan in 2019, maar gezien alles wat er gebeurd is het afgelopen jaar ben ik tevreden. Het heeft me ook weer het een en ander geleerd over doelen stellen en ik hoop in 2021 wel weer al m’n schrijfdoelen te halen (zaterdag laat ik de nieuwe bingo zien!)

Wat ik schreef in 2020
Precieze statistieken over het aantal woorden en uren kun je op maandag 4 januari 2021 lezen!

• 170 blogberichten (inclusief deze)
• 2 manuscripten (0,5 Roos, 0,5 Samen! deel 2 en Samen! deel 3 (bijna dan)
• 6 korte verhalen, waaronder natuurlijk ook weer een kerstverhaal
• 208 writing prompts
• 40 persoonlijke stukjes/columns
• 49 hoofdstukken aan het vervolgverhaal (die natuurlijk ook als blogs gedeeld werden, dus dat is een beetje dubbel)
• Ook maakte ik 23 video’s over mijn schrijfwerk (het is natuurlijk niet echt schrijfwerk, maar toch).

Afgeronde projecten in 2020

• Kort verhaal Schoolkamp dat ik schreef voor de bundel Zomerdromen
• Mijn zesde boek Help! Mam is verliefd
• Kerstverhaal Het jurkje voor de bundel Die ene kaars
• Mijn zevende boek, waarvan de titel nog heel even geheim blijft, het tweede deel van de Samen! serie. Technisch gezien nog niet helemaal af, ik moet de proefdruk nog doornemen, maar het is zo goed als af 😉

De drie meest gelezen blogberichten in 2020

• Boekreview #15 Everything, everything (geen idee waarom, dit artikel komt uit 2018)
• Schrijfpraat #15 Hoeveel verdient een schrijver (haha, nieuwsgierige aagjes)
• Persoonlijk #11 Een verhaal over pesten, littekens en zelfvertrouwen

Dit was mijn veel te lange terugblik op het zozo-jaar, zoals ik 2020 graag noem. Natuurlijk heb ik je in verschillende blogs al verteld hoe ik het jaar heb ervaren. Ik denk dat iedereen wel zegt dat het een vreemd jaar was. Gelukkig ben ik dit jaar wel gegroeid. Ik heb veel over mezelf geleerd en ook hoe ik omga met moeilijke omstandigheden. Wat ik (denk ik) het meest gemist heb van alles zijn mijn bezoekjes aan Engeland. Ik zou natuurlijk in maart naar Anna Laura gaan (die nu gelukkig weer in Nederland woont), maar ook in de zomer en het najaar had ik tripjes naar Woking gepland. Ik mis mijn Engelse vrienden en hoop heel erg dat ik in 2021 wel weer de kans krijg erheen te gaan. Woking is echt mijn tweede thuis, ik heb niet voor niets al meerdere keren overwogen om er een tijdje te gaan wonen. Wie weet, als ik nog eens veel geld ga verdienen met schrijven 😉

Wat is het mooiste dat jij in 2020 hebt meegemaakt?

Liefs,

Mirjam

Kom me volgen op social media

• 
• 
• 
•